"Şiir Benim Umutlarım ve Keşkelerim...

"ŞİİR BENİM UMUTLARIM VE KEŞKELERİM..."

12 Aralık 1953 tarihinde Adıyaman'ın Gölbaşı ilçesinin Balkar köyünde doğdu. Annesi Ayşe Fatma, babası Mehmet Turan'dır.
İlkokulu köyünde okudu. Akçadağ İlköğretmen Okulunda altı yıl yatılı okudu. 1972 yılında göreve başladı. 1978-1979 öğretim yılında Bursa Eğitim Enstitüsünü bitirdi. Matematik dal öğretmeni olmasına karşın sınıf öğretmeni olarak görevini sürdürdü. Ağrı Doğubayazıt, Adıyaman Gölbaşı, İzmir Kiraz ve Torbalı’da görev yaptı. 1998 yılında emekli oldu, Torbalı’ oturuyor.
1979 yılında Zeynep Başeğmez Hanım ile evlendi, iki çocukları var.

"Ben şair değilim" dese de...

Akçadağ İlköğretmen Okulunda altı yıl birlikte yatılı olarak okuduğumuz arkadaşım Mehmet Ali Gündüz, zaman zaman şiirlerini paylaşır. Ben de önce kısa yaşamöyküsünü düzenledim, sonra -her ne kadar “ben şair değilim” dese de- şiir hakkındaki görüşlerini öğrenmek ve sizlerle paylaşmak istedim. Bakınız neler söylüyor…

“Ben şair değilim. Olsa olsa benimki bir öykünmedir. Benim için şiir; yaşanmışlıkların, umutların, özlemlerin, keşkelerin, bilginin, yaşamsal biriktirimlerin bir altın bileşkesidir. Ben de bu düşüncelerle kendimce bir şeyler yazdım. Şairim demek gibi bir hadsizlik yapamam. Bir görselden, sözden, olaydan etkilendiğim zaman duygular bazen şelale oluyor. O zaman kendimce bir şeyler dökülüyor dilimden.
Aklımda yanlış kalmadıysa, hayatımın en güzel altı yılını, ilk gençlik yıllarımı severek armağan ettiğim Akçadağ İlköğretmen Okulunda Edebiyat Öğretmenimiz Adnan Bey (Evrensel), “Edebiyat gençliğin süsü, yaşlılığın keşkeleri'' demişti. Bu sözü biraz değiştirirsek, şiir de benim 'umutlarım ve keşkelerim...'
Kimselerden ders almadım. Ustam yok. Kitabım, yayınlanmış şiirim de yok. Yazdıklarım da zaten toplumsal yayın sayfalarında…”

Siyah Beyazdı Resimler

Siyah beyazdı resimler

Ama hayat rengârenk

Cıvıl cıvıl kuşlar gibi

Gökyüzü bizimdi

Tüm denizlerinde kulaç atacaktık ülkemin

Resimler siyah beyazdı

Bizde kocaman bir ailenin çocukları

Hepimiz kardeştik

Akçadağlı günlerde

Resimler siyah beyazdı

Kimi babamız, ağabeyimiz, ablamız

Sevgilimiz kimi

Elleri öpülesi öğretmenlerimiz vardı

Ama resimler siyah beyazdı

Biz bilginin ışığında çok mutluyduk

Bina Ettim Aşkı

Yunus'a Nazire

Çiçeklerle hoş geçinirim

Bulursam balı incitmem

Meyveye hasretim neden dalı inciteyim

Verince azacağımı

Alınca kızacağımı

Vermeden nereden bileceksin gönül

Saçımı ağarttım ocaklar yansın diye

Küle muhtaç oldum komşumun diye

Hikmetine bir şey dediğimiz yok

Gayretimize cevap ver yeter

Yaradanın hürmetine boyun eğip çirkine

Aşktan ve sevdadan geri kalmadım hiç

Elimden geldiğince

Bina ettim aşkı hep

Gülü incitmeden

Sen Öldün Tanrım

Alev alev yanarken dünya

Keyifle seyrediyorsan

Çocuklar ölürken

Ya da

Ölmüş anasının memesinden

Süt emerken bir çocuk

Sen öldün tanrım

Huriler senin olsun

Cennete de ihtiyacım yok

İnat bu ya

Sırat köprüsünden de geçmeyeceğim

O ki

Ölüyorsa çocuklar açlıktan

Sen öldün tanrım

Sen öldün

3 Ekim 2016 tarihinde kendisinden derlendi.