İnsan Birliğine Zor Demesinler
'İnsan Birliğine Zor Demesinler'
Yayına hazırladığım kitabın sunusunu oğlu Evren Çetinkaya yazdı. Ben de kitap hakkında birkaç satır yazdım.
Sunu
Ben kendimi bildim bileli babam Âşık Ali Cemal Çetinkaya'nın çevresi çok genişti. Asık Veysel, Âşık Daimi, Nesimi Çimen, Asık Emini, Mahzuni Şerif, Rüştü Asyalı, Hulusi Kentmen, Davut Sulari, Âşık Hüdai, Musa Eroğlu, Arif Sağ, Yavuz Top, Sebahat Akkiraz, Seyhan Tütün, Selda Bağcan, Mustafa Aslan, Dertli Divani, Kenan Şahbudak, Âşık Ormani ve daha sayamadığım birçok sanatçı ile samimiyet, arkadaşlık ve dostluğu vardı.
Her sene Âşık Ali Cemal Çetinkaya'yı anarken ailesinden desteklerini esirgemeyen Süleyman Özerol, Ali Rıza Çıkmaz, Elif Çetinkaya, Gülseren Kılıç, Âşık Ormani (Mehmet Gül), Ankara Barosu Halk Müziği Koro Şefi Halk Ozanı Kenan Şahbudak, UNESCO Yaşayan İnsan Hazinesi Dertli Divani (Veli Aykut) ve kurucusu olduğu Mektebi İrfan Muhabbeti grubuna teşekkürü bir borç bilirim.
Tunceli Mazgirt ilçesine bağlı Örs köyünde Elif Gün ve Ali Cemal Çetinkaya'nın dördüncü çocuğu olarak dünyaya geldim. Anne ve babamdan öğrendiğim en büyük nasihat, "Attığın her adımda dünyayı da verseler karıncayı dahi incitecek olursan o adımı atma" sözleridir. Çevremdeki herkesten yaşamın boyunca öğrendiğim en önemli duygu, ‘Sabırlı, kibirsiz, ben değil biz olmak’ duygusudur.
Tüm okuyuculara sevgi ve saygılarımı sunarım.
Evren ÇETİNKAYA
(Oğlu)
Ali Cemal Çetinkaya Üzerine
2009 yılında taşındığım Dikmen'de uğradığım yerlerden biri de Yozgat Deremumlu köyünden, meslektaşım ve Hıdır Abdal Ocağı dedelerinden Cemal Bakır’ın işlettiği Saz Tamir Evi’ydi. 2011 yılında Malatya’da yayın yapan Türkiyem TV'de ‘Süleyman Özerol İle Ankara Sohbetleri adıyla hazırlayıp sunduğum programımda ona da yer vermek istiyordum. Bu nedenle uğradığımda yanında uzun ve beyaz saçları, bıyıkları olan biriyle çay içtiğini gördüm. Hal hatır ettikten sonra o kişinin daha önce karşılaştığım biri olduğunu fark ettim, ancak kim olduğunu bilmiyordum. Cemal Bakır, “Ali Çetinkaya” diyerek tanıttı. Arkasından da “Tunceli Sefil Cemo” dedi.
Cemal Bakır’a teklif ettiğim program teklifini ona da sundum. Gözlerini kıstı, sonra yere baktı sakince. “Ben hastayım” dedi. “Geçmiş olsun şimdi nasılsınız?” diyerek sohbet etmek istedim. “Aynen şimdiki gibi sohbet edeceğiz eski kayıtlarınız ve fotoğraflarınız varsa vardır ki onları da kullanırız yorulmazsınız da” dedim. Bir süre durakladı kaşını kaldırdı, “Yok yok” dedi. Ben de üstelemedim.
Derken aradan zaman geçti ve Ali Cemal Çetinkaya 3 Ocak 2016 tarihinde aramızdan ayrıldı. Düzenlenen anma programlarında ailesi ve yakınlarıyla tanıştım. Köşe yazarlığı yaptığım gazetede kendisi ve anma programları ile ilgili yazılar yazdım. ‘Anadolu'nun Doluları’ kitabının tıpkıbasımını gerçekleştirdim. Bu kitapla ‘İnsanlı Özlemi’ kitabını birleştirerek, bazı fotoğraflarını ve belgelerini de ekleyerek yayına hazırladım. Böylelikle bütün yapıtları bir araya geldi.
“İnsan birliğine zor demeyin” diyen Ali Cemal Çetinkaya'yı saygıyla anıyorum.
Süleyman ÖZEROL
Ankara, Ocak 2023
Her sene Âşık Ali Cemal Çetinkaya'yı anarken ailesinden desteklerini esirgemeyen Süleyman Özerol, Ali Rıza Çıkmaz, Elif Çetinkaya, Gülseren Kılıç, Âşık Ormani (Mehmet Gül), Ankara Barosu Halk Müziği Koro Şefi Halk Ozanı Kenan Şahbudak, UNESCO Yaşayan İnsan Hazinesi Dertli Divani (Veli Aykut) ve kurucusu olduğu Mektebi İrfan Muhabbeti grubuna teşekkürü bir borç bilirim.
Tunceli Mazgirt ilçesine bağlı Örs köyünde Elif Gün ve Ali Cemal Çetinkaya'nın dördüncü çocuğu olarak dünyaya geldim. Anne ve babamdan öğrendiğim en büyük nasihat, "Attığın her adımda dünyayı da verseler karıncayı dahi incitecek olursan o adımı atma" sözleridir. Çevremdeki herkesten yaşamın boyunca öğrendiğim en önemli duygu, ‘Sabırlı, kibirsiz, ben değil biz olmak’ duygusudur.
Tüm okuyuculara sevgi ve saygılarımı sunarım.
Evren ÇETİNKAYA
(Oğlu)
Ali Cemal Çetinkaya Üzerine
2009 yılında taşındığım Dikmen'de uğradığım yerlerden biri de Yozgat Deremumlu köyünden, meslektaşım ve Hıdır Abdal Ocağı dedelerinden Cemal Bakır’ın işlettiği Saz Tamir Evi’ydi. 2011 yılında Malatya’da yayın yapan Türkiyem TV'de ‘Süleyman Özerol İle Ankara Sohbetleri adıyla hazırlayıp sunduğum programımda ona da yer vermek istiyordum. Bu nedenle uğradığımda yanında uzun ve beyaz saçları, bıyıkları olan biriyle çay içtiğini gördüm. Hal hatır ettikten sonra o kişinin daha önce karşılaştığım biri olduğunu fark ettim, ancak kim olduğunu bilmiyordum. Cemal Bakır, “Ali Çetinkaya” diyerek tanıttı. Arkasından da “Tunceli Sefil Cemo” dedi.
Cemal Bakır’a teklif ettiğim program teklifini ona da sundum. Gözlerini kıstı, sonra yere baktı sakince. “Ben hastayım” dedi. “Geçmiş olsun şimdi nasılsınız?” diyerek sohbet etmek istedim. “Aynen şimdiki gibi sohbet edeceğiz eski kayıtlarınız ve fotoğraflarınız varsa vardır ki onları da kullanırız yorulmazsınız da” dedim. Bir süre durakladı kaşını kaldırdı, “Yok yok” dedi. Ben de üstelemedim.
Derken aradan zaman geçti ve Ali Cemal Çetinkaya 3 Ocak 2016 tarihinde aramızdan ayrıldı. Düzenlenen anma programlarında ailesi ve yakınlarıyla tanıştım. Köşe yazarlığı yaptığım gazetede kendisi ve anma programları ile ilgili yazılar yazdım. ‘Anadolu'nun Doluları’ kitabının tıpkıbasımını gerçekleştirdim. Bu kitapla ‘İnsanlı Özlemi’ kitabını birleştirerek, bazı fotoğraflarını ve belgelerini de ekleyerek yayına hazırladım. Böylelikle bütün yapıtları bir araya geldi.
“İnsan birliğine zor demeyin” diyen Ali Cemal Çetinkaya'yı saygıyla anıyorum.
Süleyman ÖZEROL
Ankara, Ocak 2023
Yorumlar
Yorum Gönder