Ercan Çatal
Ercan Çatal
(*) 1 Mart 2019 tarihinde kendisinden derlendi.
8 Eylül 1970 tarihinde Hekimhan’da doğdu. Babası Çatalın Muhammed'in oğlu Alaaddin Çatal, annesi Sultan çataldır.
Hekimhan Sakarya (1-4) ve Ağılbaşı (5. Sınıf) İlkokulunda, Hekimhan Ortaokulu ve Hekimhan lisesinde okudu. 1987 yılında İstanbul Üniversitesi Veterinerlik Fakültesine girdi. Burayı bitirince İstanbul'da bir süre serbest veteriner olarak çalıştı. Askerliğini 1999 yılında Bursa Gemlik’te yaptı.
1996 ve 1999 yılları arasında Hekimhan’a gelerek 2003 yılına kadar serbest veteriner olarak çalıştı. 2003-2006 yılları arasında Tunceli İl Tarım Müdürlüğünde görev yaptı. 2006 yılından itibaren de Ankara'da görev yapıyor. Evli ve 4 çocuk babası olup Ankara'da oturuyor.
Dört beş yaşlarında iken kadınların işi yapma sırasındaki söyleşiler ve türkü ortamları (Tandırbaşı Sohbetleri) içinde söylenen iş türkülerine ilgi duyarak, türkülere meraklı olan babasının plaklarını dinleyerek büyüdü. Dedesi Çatalın Muhammed'in tambur çaldığı söylenir.
İlkokul ve ortaokulda tüm etkinliklerde ve halk oyunları çalışmalarında yer aldı.
1982 yılında annesini kaybettikten sonra ilk kez bağlama sahibi oldu ve kendi çabasıyla kendisini geliştirmeye çalıştı. Bağlamasıyla usta malı deyişler yöre türküleri ile birlikte kendi yapıtlarında çalıp söylemeye başladı. Hemen her gün türkü çalıp çağırdı Âşık Veysel, Âşık Mahzuni Âşık Reyhanî ve bir daha pek çok halk ozanını severek dinledi. Üniversite döneminde 1987-1993 yılları arasındaki etkinliklerde Murat Çobanoğlu, Yaşar Reyhanî, Nuri Çırağı gibi aşklarla iletişim içinde oldu, değişik yörelerin müzik özelliklerini de öğrenmeye çalıştı.
1987'de 1999 yılı arasındaki toplumsal etkinliklerde sahneye çıktı hatta bir grup oluşturdum arkadaşlarıyla. Gazi üniversitesi iletişim fakültesinde etkinliklere katıldı.
İlkokulda var olan şiir yazma tutkusu daha da güçlendi. Yarışmacı kişiliğinin etkisi ile ilkokul ve ortaokulda şiir yazma yarışmalarına hep birincilik dereceleri oldu. Yunus Emre ve Dede Korkut'un söylemini beğendiğini ve önemsediğini, 1999-2003 yılları arasında şiir yazma konusunda kendisini yenilediğini belirtiyor.
Şiirlerini 8 ve 11 hece ölçüsü ile yazıyor. Şiirlerinde ‘Birâşık’ ve ‘Ozan Kutlu Bilge’ mahlaslarını kullanıyor. Şiirlerinden bazıları İstanbul yerel basında ve Hekimhan Ekspres gazetesinde yayınlandı. Yaşamöyküsü ve şiirleri ile Hekimhanlı Şairler kitabında yer aldı (Güngör Bebek, Ankara 2015, s. 64).
Kültür Bakanlığı ve İstanbul Üniversitesinin çeşitli konulardaki yayınlarını izliyor, hemen her konuda kitapları okuyor. Mesleki yönden kafes kuşları ve kanatlılarla ilgili hastalıklar konusunda çalışıyor. Güvercin dergisine yayın direktörü…
Tunceli ve Bala’da arıcılık konusunda uzman öğretici olarak görev yaptı. Bu görevini Gölbaşı'nda sürdürüyor.
TGRT Mehmetçik programına katılarak çalıp söyledi.
"Hekimhan merkezde bağlamanın yaygın olmadığı kanısı vardı, ancak pek çok ailede uzun sap bağlama vardı ve çalınıyordu."
"Oğullarım bağlamaya meraklı. Büyük oğlum kendine yetesi kadar çalmaya çalışıyor, küçük oğlum bağlama, flüt ve gitar çalabiliyor” diyor. (*)
Hekimhan Sakarya (1-4) ve Ağılbaşı (5. Sınıf) İlkokulunda, Hekimhan Ortaokulu ve Hekimhan lisesinde okudu. 1987 yılında İstanbul Üniversitesi Veterinerlik Fakültesine girdi. Burayı bitirince İstanbul'da bir süre serbest veteriner olarak çalıştı. Askerliğini 1999 yılında Bursa Gemlik’te yaptı.
1996 ve 1999 yılları arasında Hekimhan’a gelerek 2003 yılına kadar serbest veteriner olarak çalıştı. 2003-2006 yılları arasında Tunceli İl Tarım Müdürlüğünde görev yaptı. 2006 yılından itibaren de Ankara'da görev yapıyor. Evli ve 4 çocuk babası olup Ankara'da oturuyor.
Dört beş yaşlarında iken kadınların işi yapma sırasındaki söyleşiler ve türkü ortamları (Tandırbaşı Sohbetleri) içinde söylenen iş türkülerine ilgi duyarak, türkülere meraklı olan babasının plaklarını dinleyerek büyüdü. Dedesi Çatalın Muhammed'in tambur çaldığı söylenir.
İlkokul ve ortaokulda tüm etkinliklerde ve halk oyunları çalışmalarında yer aldı.
1982 yılında annesini kaybettikten sonra ilk kez bağlama sahibi oldu ve kendi çabasıyla kendisini geliştirmeye çalıştı. Bağlamasıyla usta malı deyişler yöre türküleri ile birlikte kendi yapıtlarında çalıp söylemeye başladı. Hemen her gün türkü çalıp çağırdı Âşık Veysel, Âşık Mahzuni Âşık Reyhanî ve bir daha pek çok halk ozanını severek dinledi. Üniversite döneminde 1987-1993 yılları arasındaki etkinliklerde Murat Çobanoğlu, Yaşar Reyhanî, Nuri Çırağı gibi aşklarla iletişim içinde oldu, değişik yörelerin müzik özelliklerini de öğrenmeye çalıştı.
1987'de 1999 yılı arasındaki toplumsal etkinliklerde sahneye çıktı hatta bir grup oluşturdum arkadaşlarıyla. Gazi üniversitesi iletişim fakültesinde etkinliklere katıldı.
İlkokulda var olan şiir yazma tutkusu daha da güçlendi. Yarışmacı kişiliğinin etkisi ile ilkokul ve ortaokulda şiir yazma yarışmalarına hep birincilik dereceleri oldu. Yunus Emre ve Dede Korkut'un söylemini beğendiğini ve önemsediğini, 1999-2003 yılları arasında şiir yazma konusunda kendisini yenilediğini belirtiyor.
Şiirlerini 8 ve 11 hece ölçüsü ile yazıyor. Şiirlerinde ‘Birâşık’ ve ‘Ozan Kutlu Bilge’ mahlaslarını kullanıyor. Şiirlerinden bazıları İstanbul yerel basında ve Hekimhan Ekspres gazetesinde yayınlandı. Yaşamöyküsü ve şiirleri ile Hekimhanlı Şairler kitabında yer aldı (Güngör Bebek, Ankara 2015, s. 64).
Kültür Bakanlığı ve İstanbul Üniversitesinin çeşitli konulardaki yayınlarını izliyor, hemen her konuda kitapları okuyor. Mesleki yönden kafes kuşları ve kanatlılarla ilgili hastalıklar konusunda çalışıyor. Güvercin dergisine yayın direktörü…
TGRT Mehmetçik programına katılarak çalıp söyledi.
"Hekimhan merkezde bağlamanın yaygın olmadığı kanısı vardı, ancak pek çok ailede uzun sap bağlama vardı ve çalınıyordu."
"Oğullarım bağlamaya meraklı. Büyük oğlum kendine yetesi kadar çalmaya çalışıyor, küçük oğlum bağlama, flüt ve gitar çalabiliyor” diyor. (*)
(*) 1 Mart 2019 tarihinde kendisinden derlendi.
Yorumlar
Yorum Gönder