Vahide Uğurcuklu
Vahide Uğurcuklu
İlkokulu köyünde
okuduktan sonra 1976-1982 yılları arasında Trabzon Beşikdüzü İlköğretmen
Lisesinde, 1982-1984 yılları arasında İzmir Otelcilik ve Turizm Meslek Yüksek
Okulunda okudu. 1984-1989 yılları arasında Aydın Kuşadası’nda turistik bir
işletmede çalıştı.
1989 yılında
evlenerek Almanya’ya gitti. Canel (1992) ve Ezgi (1994) adlarında iki kız
çocuğu annesi olup halen Almanya’da çalışmaktadır.
Orta ve lise
öğrenimi sıralarında türküler ve halk edebiyatı ile ilgilendi. 2014 yılında
kayınpederinin çıkardığı kitapta olumsuz konuları dile getirmesi üzerine daha
güzel şeylerden söz etmeyi, daha güzel mesajlar vermeyi amaçlayarak şiiri
yazmaya başladı. Şiire başlaması ve konu ile ilgili görüşlerini şöyle dile
getiriyor.
“Dedeme Lömen
Efendi derlerdi. Onun Cuma akşamları (Perşembeyi Cumaya bağlayan gece) bizleri
toplayıp öğütlü ve bilgi verici konuşmalarından, saygın davranışlarından çok
ders aldım ve yararlandım. Yani dedemden çok etkilendim…
Babamın halası
Fatma ile halam Halime de hazırcevap, doğaçlama olarak dörtlükler söylerler,
güzel cümleler kurarlar ve güzel konuşurlardı.
Bütün bunların
yanında halk türkülerine ve ozanlarına olan ilgim de edebiyat ve şiir hevesimde
etkili oldu.
Diğer yandan
Yazıhan’ın Fethiye köyünden Yusuf Aslan ile annemin köyü olan Hekimhan’ın Ballıkaya
köyünden Süleyman Özerol ve babası Hasan Özerol’un köy, gurbet ve sıla
duygularını yansıttığı şiirlerinden de etkilenerek ve esinlenerek şiir yazmayı
sürdürdüm ve geliştirmeye çalıştım.”
Vahide Uğurcuklu
sıla, gurbet, hasret duygularını dile getirdiği şiirlerini yanında toplumsal
yaşam, çağın değişimleri ve etkileri konularında da şiirler yazdı.
‘Ahlaksız Olan’
şiiri Kadına Dair Her Şey dergisinin Temmuz 2017 sayısında yayınlandı. Anne ve
babasına yazdığı beş dörtlük şiir mezar taşına yazıldı. Birkaç şiiri ise
internette yayınlandı.
Almanya’da bazı
derneklerin kültürel etkinliklerine katışıyor ve izliyor. Şiirlerini ileride
kitap olarak yayınlamak istiyor.
Uğurcuk
Köyü
Yine şu gönlümden
gelip geçiyor
Hekimhan elinde
Uğurcuk köyü
Neden sende doğan bir
gün göçüyor
Hekimhan elinde
Uğurcuk köyü
Kimi dağ bayırda
kekliğe avcı
Kimi hon harmanda
işçiye elci
Kimi memur oldu
kimi de işçi
Hekimhan elinde
Uğurcuk köyü
Üst yanında Dalıp
Deresi akar
Çoğu gider orda
asbabın yıkar
Bu tarafı
Çanakpınar’a bakar
Hekimhan elinde
Uğurcuk köyü
Kimi gitmiş
Avrupa’ya gurbete
Eli avuçalrı ekmeğe yete
Kimi sefil kimi
layıktır mete
Hekimhan elinde
Uğurcuk köyü
Çokları sevindi
köyden gidince
Ancak köyüne gelir
olunca
Vahide senden çıktı böylece
Hekimhan elinde
Uğurcuk köyü
Geçmişin yaşanmış ligin ve hasretin insan yüreğinde birakmis olduğu izlerin önce dile sonra kaleme dökülme hali...kalemin varolsun sevgili Vahide umarim geliştirir kitaplara dokersin yuregindekileri
YanıtlaSilgerçekten özü sözü bir olan canım arkadaşım yüregine saglık birlikte büyüdügüm birlikte okula gittigim varlıkta yoklukta bir oldugumuz köyümüzü çok güzel anlatmışşsın yüregine kalemine saglık kutluyorum seni başarılar diliyorum güzel arkadaşım
YanıtlaSil