Özgecan'a...

ÖZGECAN'A...

Bir beden titrer yerinden
Kopar dalından yaprak misali.
Uzanır göğe yıldızları tutarcasına
Ve bir anlam yükler
Kurşun gibi ağır gözlerine...
Bakışlar kalkan olur, tırnaklar kılıç.

Aç salya bulutları perdeler güneşi
Yine bir oyun sahnelenir.
Onur neydi, şeref neydi, namus neydi
Sahi, insanlığı oynayacak...

Kimdi o?
Hani o neredeydi?

Bir kez daha kahpelik olur adın
Ey cellâdın damarlarını besleyen hayat!
Çok mu şey istedik be senden?
Esirgedin bir ömürlük nefesi...
Umutlarımızı boğazlayarak.
Yana yakıla, kan revan içinde
Gecenin karasına bulamakta neyin nesi
Gün yüzüne çıkmamış körpe hayallerimizi

Ama dur sen!
Yana yakıla diklenir her meşale...
Ağıt yok, yas yok, susmak yok.
Her yürek bir ÖZGE tırnak
Her CAN bir şahdamar.
Şimdi isyan, namlunun ucunda
Namussuzun, aymazın
Beş para etmez ciğerine
Ha patladı ha patlayacak!

Bir beden titrer yerinden
Kopar dalından apansız.
Çığlık olur, dalga dalga filizlenir
Kök salar döşündeki toprağa…
Ve bir gövde selam durur zamansız
Kendisine yeşeren o vakur yaprağa.

Hürdemi Nevzat BAYRAMOĞLU