Ahmet Öztürk ve 'Senden Sonra'
Ahmet Öztürk ve 'Senden Sonra'
Ahmet Öztürk, 1943 yılında Hekimhan’ın Ballıkaya köyünde doğdu. İlkokulu köyünde, öğretmen okulunu Akçadağ’da okudu. 1964 yılından itibaren Adapazarı, Van, Bursa, Kütahya ve Manisa illerinde 30 yıl ilkokul öğretmenliği yaptı. Anadolu Üniversitesi AÖF Eğitim Önlisans Programını bitirdi. 1994 yılında emekli olup Akhisar’da oturmaya başladı. Evli ve iki çocuk babasıdır.
15 yaşında şiir yazmaya başladı. 15 yaşında şiir yazmaya başladı. İlk şiirleri Akçadağ Öğretmen Okulunda öğrenci iken Özveri Gazetesi ve Erek Dergisi’nde yayınlandı. Daha sonraları Varlık, İmbat, Yarın ve Yelken dergilerinde, yerel gazetelerde, antolojilerde yayınlandı. 1973 yılında “İzbe Bir Gece Sonunda” adlı ilk kitabı yayınlanmıştır. Kitap için Asım Bezirci, “İzbe Bir Gece Sonunda adlı şiir kitabını birçok kez zevkle okudum. Şiirlerin feodal sisteme başkaldırıyla dolu… Sende biraz Ahmet Arif’i de gördüm. Devam et”; Nedim Orta, “İzbe Bir Gece Sonunda kitabının adını Çeşme’de bir Temmuz akşamında birlikte koyduk, iyi de oldu. Yüreklisin… Seni kutluyorum” der.
'Senden Sonra'
35 yıl sonra yine bir şiir kitabı yayınlandı Ahmet Öztürk’ün. “Senden Sonra”da, ilk kitabında olduğu gibi serbest şiirleri yer almış. İşte 103 şiirin yer aldığı kitaba adını verdiği şiirinden alıntı yaptığım birkaç dize:
Şimdi
Ahmet Öztürk
Ahmet Öztürk, 1943 yılında Hekimhan’ın Ballıkaya köyünde doğdu. İlkokulu köyünde, öğretmen okulunu Akçadağ’da okudu. 1964 yılından itibaren Adapazarı, Van, Bursa, Kütahya ve Manisa illerinde 30 yıl ilkokul öğretmenliği yaptı. Anadolu Üniversitesi AÖF Eğitim Önlisans Programını bitirdi. 1994 yılında emekli olup Akhisar’da oturmaya başladı. Evli ve iki çocuk babasıdır.
15 yaşında şiir yazmaya başladı. 15 yaşında şiir yazmaya başladı. İlk şiirleri Akçadağ Öğretmen Okulunda öğrenci iken Özveri Gazetesi ve Erek Dergisi’nde yayınlandı. Daha sonraları Varlık, İmbat, Yarın ve Yelken dergilerinde, yerel gazetelerde, antolojilerde yayınlandı. 1973 yılında “İzbe Bir Gece Sonunda” adlı ilk kitabı yayınlanmıştır. Kitap için Asım Bezirci, “İzbe Bir Gece Sonunda adlı şiir kitabını birçok kez zevkle okudum. Şiirlerin feodal sisteme başkaldırıyla dolu… Sende biraz Ahmet Arif’i de gördüm. Devam et”; Nedim Orta, “İzbe Bir Gece Sonunda kitabının adını Çeşme’de bir Temmuz akşamında birlikte koyduk, iyi de oldu. Yüreklisin… Seni kutluyorum” der.
'Senden Sonra'
35 yıl sonra yine bir şiir kitabı yayınlandı Ahmet Öztürk’ün. “Senden Sonra”da, ilk kitabında olduğu gibi serbest şiirleri yer almış. İşte 103 şiirin yer aldığı kitaba adını verdiği şiirinden alıntı yaptığım birkaç dize:
Şimdi
Ne kadar tövbem varsa
Tümüyle vedalaştım
Ayyaşa çıktı adım.
Senden sonra
Penceremize konan o kuşlar bile
Görünmez oldular
Apaydınlıkken dünyam
Mum ışığında kalabileceğimi
Hiç düşünmemiştim
Manisa-Akhisar artık ikinci vatanı sayılır.
Yokluğun
Yokluğunu çoğaltınca
Gövdemin bir yanı Akhisar
Bir yanı
Başka bir kent oluyor
Haydi durma
Durma gel…
Köy Enstitülerini anlatıyor…
Bir lokma ekmeği bölüştük
Anadolu’nun tüm köylerinde
Hasanlarla Dönelerle
Işıdı yöremiz, ışıdı Türkiye
Dört elle sarıldık işe
İnançla ve bilinçle
Bağımsız Türkiye uğruna
Hüseyin Başaran’a “Ballıkaya’yı al da gel” diyor. Başaran da Ballıkayalı, şair, aynı zamanda ozan…
Saçlarındaki karlara aldırmadan
Ballıkaya’yı al da gel…
Başaran’ın türküleri dolaşsın dillerde
Kardelenler kopartılmasın…
“Bir devrimci dosta” adadığı şiirinde anılardan buruklukla söz eder…
O günler gerilerde kaldı
Anılar birer yaldızlı plaket gibi
Yüreklerimizde çerçevelendi…
2000 yılında İnce düşünceler köşemde aynı başlıkla yayınladığım şiirinde de köy enstitülerini dile getirir. Şiiri, Akçadağ Öğretmen okulunda beden eğitimi öğretmenim olan ve Akhisar’da yaşayan Köy Enstitülü Ahmet Ergin’e adamış…
Bir ışık yandı
Anadolu’nun köylerinde
Kürek harca, orak ekine
Kazma, kirizmaya
Daha içtenlikle sallandı
Yaman bir örnekti bu.
Birçok şiirde geçmişin devrimci disiplininden uzaklaşıldığını, tutarlılığın olmadığını, dönekliğin kol gezdiğini dile getirir. Özeleştiri de yapar…
Bıyığımı sallasam
Yalakalara çarpar oldu
Sen hala
Aynı çizgide misin
Bilemiyorum
Ve ayrılık, gariplik…
Ayrılık
Ölümle kardeş mi?
’Ölümle ayrılığı tartmışlar
Elli gram fazla gelmiş ayrılık” diyorlar
Sahi öyle mi?
Ballıkaya ile ilgili şiirleri de var ve içten içe bir sıla özlemi göze çarpar.
Günlerdir kırlardayım
İçime çektiğim
Hiç bir hava
Ballıkaya kokmuyor
Buralar da havasız mı
Ballıkaya’sız mı yoksa
Sensiz mi bilemiyorum
Aydınlanmadan yana olup, karşı güçleri de dile getiriyor…
Şimdi
Kara çarşaflar içinde boğuldu
Çağdaşlığımız
Güneşi pencerelere taşımak
Yırtabilmek karanlıkları
Yürek işidir.
Yüreğin; yürekse vız gelir karanlıklar…
Ve de ülkemizdeki siyasi yapılanmanın; halkın, halkın okuyanının durumu…
Yalan dolan ayyuka çıkmış mıydı?
Yani patates, kömür çuvalları
Satın almış mıydı birilerini,
Kahvehaneler
Dolup taşıyor muydu işsizlerle?
Üniversite diplomalılar
İşbaşı yapmışlar mıydı kaldırımlarda
Sen giderken
Mevsimlerden hangisiydi?
Yine dönekler ve unutanlar…
Hani bir zamanlar
Gülmeyi beraber yakalayacaktık
Yarı yolda bırakıp gitmek
Var mıydı?
“En kötü şey” nedir acaba?
En kötü şey
Hapishanede olmak değildir,
Daha beteri
İnsanın içinden çürümesi var ya
Eşekten düşmekten beterdir
Şiir kitapları okumak ve şiirleri tartışmak gerek.
Tümüyle vedalaştım
Ayyaşa çıktı adım.
Senden sonra
Penceremize konan o kuşlar bile
Görünmez oldular
Apaydınlıkken dünyam
Mum ışığında kalabileceğimi
Hiç düşünmemiştim
Manisa-Akhisar artık ikinci vatanı sayılır.
Yokluğun
Yokluğunu çoğaltınca
Gövdemin bir yanı Akhisar
Bir yanı
Başka bir kent oluyor
Haydi durma
Durma gel…
Köy Enstitülerini anlatıyor…
Bir lokma ekmeği bölüştük
Anadolu’nun tüm köylerinde
Hasanlarla Dönelerle
Işıdı yöremiz, ışıdı Türkiye
Dört elle sarıldık işe
İnançla ve bilinçle
Bağımsız Türkiye uğruna
Hüseyin Başaran’a “Ballıkaya’yı al da gel” diyor. Başaran da Ballıkayalı, şair, aynı zamanda ozan…
Saçlarındaki karlara aldırmadan
Ballıkaya’yı al da gel…
Başaran’ın türküleri dolaşsın dillerde
Kardelenler kopartılmasın…
“Bir devrimci dosta” adadığı şiirinde anılardan buruklukla söz eder…
O günler gerilerde kaldı
Anılar birer yaldızlı plaket gibi
Yüreklerimizde çerçevelendi…
2000 yılında İnce düşünceler köşemde aynı başlıkla yayınladığım şiirinde de köy enstitülerini dile getirir. Şiiri, Akçadağ Öğretmen okulunda beden eğitimi öğretmenim olan ve Akhisar’da yaşayan Köy Enstitülü Ahmet Ergin’e adamış…
Bir ışık yandı
Anadolu’nun köylerinde
Kürek harca, orak ekine
Kazma, kirizmaya
Daha içtenlikle sallandı
Yaman bir örnekti bu.
Birçok şiirde geçmişin devrimci disiplininden uzaklaşıldığını, tutarlılığın olmadığını, dönekliğin kol gezdiğini dile getirir. Özeleştiri de yapar…
Bıyığımı sallasam
Yalakalara çarpar oldu
Sen hala
Aynı çizgide misin
Bilemiyorum
Ve ayrılık, gariplik…
Ayrılık
Ölümle kardeş mi?
’Ölümle ayrılığı tartmışlar
Elli gram fazla gelmiş ayrılık” diyorlar
Sahi öyle mi?
Ballıkaya ile ilgili şiirleri de var ve içten içe bir sıla özlemi göze çarpar.
Günlerdir kırlardayım
İçime çektiğim
Hiç bir hava
Ballıkaya kokmuyor
Buralar da havasız mı
Ballıkaya’sız mı yoksa
Sensiz mi bilemiyorum
Aydınlanmadan yana olup, karşı güçleri de dile getiriyor…
Şimdi
Kara çarşaflar içinde boğuldu
Çağdaşlığımız
Güneşi pencerelere taşımak
Yırtabilmek karanlıkları
Yürek işidir.
Yüreğin; yürekse vız gelir karanlıklar…
Ve de ülkemizdeki siyasi yapılanmanın; halkın, halkın okuyanının durumu…
Yalan dolan ayyuka çıkmış mıydı?
Yani patates, kömür çuvalları
Satın almış mıydı birilerini,
Kahvehaneler
Dolup taşıyor muydu işsizlerle?
Üniversite diplomalılar
İşbaşı yapmışlar mıydı kaldırımlarda
Sen giderken
Mevsimlerden hangisiydi?
Yine dönekler ve unutanlar…
Hani bir zamanlar
Gülmeyi beraber yakalayacaktık
Yarı yolda bırakıp gitmek
Var mıydı?
“En kötü şey” nedir acaba?
En kötü şey
Hapishanede olmak değildir,
Daha beteri
İnsanın içinden çürümesi var ya
Eşekten düşmekten beterdir
Şiir kitapları okumak ve şiirleri tartışmak gerek.
Kolay gelsin…
Yorumlar
Yorum Gönder