Hekimhanlı Ozan Kul Emici’nin İkinci Kitabı: Gelmedin Leyli’m

Hekimhanlı Ozan Kul Emici’nin İkinci Kitabı: Gelmedin Leyli’m

Anadolu’nun pek çok yerinde olduğu gibi Hekimhan yöresi müzik kültüründe de Alevi kültürünü etkisi vardır. Buna bağlı olarak Şah İbrahim Veli Ocağının merkezi olan Ballıkaya (Mezirme) ve çevresi ile Koluaçık Hacım sultan Ocağı ve Aliseydi Ocağı mensup ve taliplerinin bulunduğu Hasançelebi yöresi ile Güzelyurt ve Ağılbaşı yöreleri ozanlık geleneği yönünden önemli merkezlerdir. Bu konuyu ‘Hekimhan Müzik Kültürü’ kitap çalışmamızda daha ayrıntılı olarak ele aldık.

Hasançelebi yöresinde Molal Bektaş, Esiri Baba, Sadık Baba, Noksani Baba, Ali Aslan, Kemal Keskin, İbrahim Emici, Murtaza Şirin, Mehmet Şahin, Murtaza Aksüt, Yusuf Kenan Gözcü, Kenan Şahbudak, Muhittin Kurt, Ünsal Doğan gibi ozanlık geleneği ve müzik kültürüne hizmet edenlerden de söz ettik. Bu bağlamda Başkınık köyünden İbrahim Emici’den söz etmek istiyorum.

Pek çok kişi, TRT’de sıkça yayınlanan “Gel Ey Gönül Mülk Edinme Bu Dehri” ve “Dost Eline Giden Durnam” türkülerini duyanlar bu türkülerin İbrahim Emici’den alındığını belki de bilmezler. İbrahim Emici 1942 yılında Başkınık köyünde doğmuş, yöredeki âşık, zakir ve dedelerden geleneği öğrenerek yetişmiş, sözünü ettiğimiz deyişleri kendi seslendirmesi (bestesi) ile TRT dağarcığına kazandırmıştır.

“Gel Ey Gönül Mülk Edinme Bu Dehri”; TRT Ankara Radyosu THM ve Oyunları Şube Müdürlüğünce İbrahim Emici’den derlenerek 01848 numarası ile 23Şubat 1976 tarihinde TRT müzik dağarcığına kaydedilmiş, Can Etili tarafından notaya alınmıştır.

“Dost Eline Giden Durnam”; TRT Ankara Radyosu THM ve Oyunları Şube Müdürlüğünce İbrahim Emici’den derlenerek 02108 numarası ile 21 Mayıs 1982 tarihinde TRT müzik dağarcığına kaydedilmiş, Yücel Paşmakçı tarafından notaya alınmıştır. Her iki deyiş de birçok sanatçı tarafından okunmakta, halkımızca da beğeniyle dinlenmektedir.

İbrahim Emici hep kaynak kişi ve zakir olarak tanınmış, onun yarım yüzyıla yaklaşan süreden beri sürdürdüğü şairlik ve ozanlık yönü pek bilinmemiştir. On yıla yakın bir süre önce şiirleri olduğunu ve bunları düzenlemek istediğini bildirmesi üzerine kendisine yardımcı oldum ve bilgisayar kayıtlarını yaptım. Daha sonra da kitap olarak bastırmak istediğini belirtince yine kayıtların düzenlemesini yaptım ve 2013 yılında Hasançelebi Belediyesince basıldı. Kul Emici mahlasını kullanan İbrahim Emici’nin ilk kitabına “Hekimhanlı Ozan Kul Emici” adını verdik. Bu kitaba girmemmiş olan ve 2012’den sonra yazdığı şiirlerini de 2015 yılında kaybettiği eşine adayarak, “Gelmedin Leyli’m” adıyla düzenledim. “Gelmedin Leylim” kitabının ilk basımı Ocak atının ikinci haftasında, “Hekimhanlı Ozan Kul Emici” ikinci basımı ise üçüncü haftasında yapıldı.

“Gelmedin Leyli’m” Üzerine

Ozan Kul Emici, bir yerlere yazıp da 2013 yılında şiirlerini topladığımız "Hekimhanlı Ozan Kul Emici/İbrahim Emici Yaşamı Sanatı ve Şiirleri kitabında yer veremediği şiirleri ile 2013 yılından sonra yazdıklarını bir araya getirerek yeni bir kitap yayınlamaya karar verdiğini bildirdi. Eliyle yazdığı çeşitli boyutlardaki kâğıtlarda ve defter sayfalarında bulunan şiirlerin fotoğrafını çektim, fotoğraftan bilgisayar çıktısı alıp bunları yazı olarak bilgisayara kaydettim ve düzenledim.

Bu kitapta yer verdiğimiz en eski şiirin tarihi 1973 yılına dayanır. 1976 yılına kadar mahlas kullanmadan da pek çok şiir yazdığını, Ankara’ya gelip de buradaki halk ozanlarıyla tanıştığında uyak, ayak gibi özellikleri daha iyi kavradığını ve yazdığı şiirleri beğenmeyerek yok ettiğini belirtir. O şiirleri yok etmeseydi belki de bir kitap daha ortaya çıkabilecekti. 

Yazdığı şiirlerde çeşitli konuları işlemekle birlikte 2015 yılında eşi Leyli Hanımı yitirmesi üzerine de şiirler yazmış olduğunu görüyoruz. Eşi Leyli Hanım rahatsızlandıktan sonra birkaç şiiri ona yazar. Hatta 26 Eylül 2015 günü yazdığı şiir için, “Şiiri yazdım, saat beşte gitti aynı gün” diye not düşmüş. Eşinin rahatsızlığı ve kaybetmesi üzerine onu anmak amacıyla bu yeni kitabına “Gelmedin Leyli’m” şiirinden esinlenerek aynı adı vermenin uygun olacağını söyledim ve hazırladığım kapak taslağının bilgisayar çıktısını kendisine gösterdim. Olumlu buldu ve çocuklarıyla da görüşerek kapakta yer alan fotoğrafların belirlenmesine de ortaklaşa karar verdiklerini belirtti. Böylelikle kapak düzenlemesini yeniden yaptım.

Sayfa düzeninde bazı şiirlerde var olan bağlantılar olduğu gibi, bazıları da “Bağlantı” yazılarak yer aldı. Bu da sayfa görünümü açısından gerekli görüldü. “İçindekiler”, sayfa bütünlüğünü bozmamak açısından son bölüme alındı.

Kitapta yer alan 125 şiirden on ikisi sekiz, diğerleri on bir hecelidir. Doğa sevgisi, gurbet ve özlem, aşk, toplumsal konular, tasavvuf ve Alevilik inancı, yaşam ve ölüm gibi konuları şiirlerinde işlemiştir. Konu ile ilgili olarak edebiyatçı yazar Hüseyin Çelik’in, “Ozan Kul Emici’nin Sanatı” başlığını taşıyan yazısı “Hekimhanlı Ozan Kul Emici” kitabımızda oldukça ayrıntılı olarak yer aldı.

Hekimhanlı Ozan Kul Emici’ye yaşamında ve sanat uğraşında kolay gelsin diyor, saygılarımı sunuyor, iyi okumalar diliyorum.